Projekt odpowiadał na problem dyskryminacji migrantów i migrantek w Lublinie. Przez ostatnią dekadę liczba osób pochodzących z innych krajów wzrosła 10-krotnie, a migracja zmieniła swój charakter z tymczasowej na stałą. Po wybuchu pełnoskalowej wojny w Ukrainie, w ciągu pierwszych tygodni dotarło do miasta ponad 1,4 mln uchodźców i uchodźczyń, część z nich została w mieście. Niestety, samorząd długo nie podejmował działań na rzecz integracji migrantów i migrantek, zabrakło systemu wsparcia i spójnej, dopasowanej do potrzeb polityki integracji. Tymczasem migrantom i migrantkom potrzeba wsparcia w takich obszarach jak choćby ochrona zdrowia, edukacja, praca czy przemoc w rodzinie. W mieście podjęto prace nad strategią, która ma uwzględniać zarządzanie różnorodnością, w tym stworzenie modelu integracji dla Lublina, brakowało jednak diagnozy lokalnej, która stanowiłaby merytoryczną podstawę dalszych prac.
W ramach projektu Grantobiorca przeprowadził monitoring lokalnego systemu integracji w 14 różnych obszarach. Została powołana kilkuosobowa migracyjna grupa konsultacyjna, która spotykała się i opiniowała rekomendacje z monitoringu oraz proponowane narzędzia. Instytucje, które zostały poddane monitoringowi, otrzymały raport z rekomendacjami i wsparcie we wdrażaniu zmian. Sporo drobnych zmian udało się wprowadzić od razu (tłumaczenia, udrożnienie kontaktów, wyznaczenie osób kontaktowych). Monitoring i prace grupy konsultacyjnej stały się podstawą do stworzenia dokumentu „Szkic do lokalnych polityk integracyjnych”. Władze, w tym urzędnicy i urzędniczki (łącznie 82 osoby), wzięły udział w 4 seminariach eksperckich i 3 wizytach studyjnych w miastach stosujących dobre praktyki w obszarze integracji (do Gdańska, Wrocławia i Krakowa). Ponad 70 osób – migrantów i migrantek – skorzystało z poradnictwa w lokalnym punkcie porad prawnych. Grantobiorca przeprowadził również dwie kampanie społeczne dotyczące migrantów i migrantek w Lublinie.
Z projektu skorzystały/li przede wszystkim migrantki i migranci mieszkający w Lublinie, zarówno osoby, które świadomie i dobrowolnie wybrały to miasto do życia, jak inne, które znalazły się tu przypadkiem, uciekając przed wojną czy prześladowaniami z Ukrainy, Białorusi, Syrii. Wzrosła świadomość władz miasta nt. trudności, z jakimi spotykają się cudzoziemcy i cudzoziemki. Pod koniec 2023 r. Grantobiorca otrzymał zapewnienie, że wypracowany dokument będzie przyjęty przez władze w kolejnym roku, a Rada Miasta uchwaliła budżet na integrację. Społeczność migrancka stała się bardziej widoczna, a jej potrzeby – brane pod uwagę w projektowaniu polityk miejskich i lubelskiego modelu integracji.