Projekt odpowiada na problem dyskryminacji dziewczyn, kobiet i osób niebinarnych w piłce nożnej. Osoby te mają ograniczony dostęp nie tylko do futbolu, ale do sportu w ogóle. Przekaz kulturowy, zachęcający kobiety do aktywności fizycznej, koncentruje się przede wszystkim na wyglądzie i konieczności dbania o sylwetkę. Rzadko zachęca się kobiety do sportu dla rozrywki, samorealizacji czy budowania społecznych więzi. Piłka nożna jest przestrzenią kulturowo zarezerwowaną dla cispłciowych heteroseksualnych mężczyzn. Kobiety stanowią jedynie 5% grających, jeszcze rzadziej zajmują stanowiska techniczne czy decyzyjne. Mniej niż 10% klubów kobiecych zatrudnia trenerkę, kobiety stanowią niespełna 5% składów zarządu i komisji PZPN. Osoby LGBT+ mają jeszcze bardziej utrudniony dostęp do futbolu przez panujące w sporcie homofobię i transfobię.

W ramach projektu cztery trenerki ukończyły kurs i otrzymały licencję trenerską UEFA Grassroots C. Zorganizowano trzy edycje Kobiecej* Akademii Piłkarskiej, czyli w sumie prawie 80 otwartych treningów piłki nożnej. Trenerki sportowe oraz zawodniczki (w tym osoby Głuche) wzięły udział w warsztatach antydyskryminacyjnych dotyczących przeciwdziałania wykluczeniu i dyskryminacji w sporcie. Opracowano również broszurę nt. standardów mówienia i pisania o kobietach i osobach LGBT+ w sporcie. Na koniec projektu Grantobiorca zorganizował konferencję pt. „Zza linii bocznej na środek boiska. Feministyczno-queerowe praktyki w sporcie”.

W treningach uczestniczyło ponad 200 osób. Z projektu skorzystały osoby z doświadczeniem funkcjonowania jako kobiety – ciskobiety, osoby niebinarne, transpłciowe i queer – narażone często na wielokrotną dyskryminację. Stworzono warunki, dzięki którym mogły one rozpocząć lub kontynuować swoją przygodę z piłką nożną. W trzeciej edycji do piłkarek dołączyła grupa uchodźczyń, które wyjechały z Ukrainy z powodu wojny. Trenerki, które wzięły udział w szkoleniu, wzmocniły swoje kompetencje sportowe i antydyskryminacyjne, zostały wyposażone w narzędzia do prowadzenia treningów inkluzywnych i bycia liderkami zmian. Osoby pracujące w mediach dostały materiał do refleksji nad własną praktyką dziennikarską oraz nad tym, jak tworzone są przekazy medialne nt. kobiet i osób LGBT+ w sporcie, co może stać się początkiem zmian w narracji o sporcie kobiet i osób LGBT+.