Projekt odpowiada na problem niskiej świadomości nt. sytuacji uchodźczyń i uchodźców czy migrantek i migrantów w Polsce, a także rosnącej ksenofobii. Oficjalne dane nt. przestępstw z nienawiści są mocno zaniżone – wg Biura RPO jedynie 5% z nich jest zgłaszanych Policji. Grantobiorca na co dzień współpracuje z osobami innego niż polskie pochodzenia, z których wiele doświadczyło dyskryminacji – na ulicy, w miejscu pracy, w sieci, często z przyzwoleniem otoczenia. Co więcej, w tracie realizacji projektu wybuchł kryzys humanitarny na granicy polsko-białoruskiej, który nie tylko ujawnił przemoc państwa wobec osób usiłujących przekroczyć granicę, ale również wpłynął na wzrost nastrojów rasistowskich i antyuchodźczych.
W ramach projektu powstała przestrzeń do dzielenia się doświadczeniami oraz wypracowano materiały informacyjne i edukacyjne nt. reagowania na przemoc motywowaną uprzedzeniami. Cztery wielokulturowe grupy warsztatowe wzięły udział w 60 warsztatach i próbach. Efektem ich pracy był interaktywny spektakl-spacer, który został zaprezentowany w Światowy Dzień Uchodźcy. Dzięki wspólnej pracy przygotowano również podcast – w sumie 6 odcinków, z których każdy poświęcony był innej tematyce, tj. przemocy wobec migrantów i migrantek, dzieci, osób LGBT+, kobiet oraz przemocy na granicy polsko-białoruskiej. Do każdego z odcinków opracowano scenariusze zajęć do pracy z młodzieżą i dorosłymi, które przetestowano w szkołach i instytucjach kultury. W ramach projektu prowadzono również konsultacje prawne (36) dla migrantów i migrantek, które dotyczyły kwestii związanych z legalizacją pobytu, załatwieniu spraw urzędowych i innych
Projekt przyczynił się do wzmocnienia osób uczestniczących w warsztatach, które opowiedziały swoje historie, wymieniły się doświadczeniami i stały się wsparciem dla siebie nawzajem. Osoby te podniosły również swoje kompetencje w obszarze rozpoznawania i reagowania na mowę nienawiści i przemoc motywowaną uprzedzeniami. Migranci i migrantki otrzymały jednorazowo realne wsparcie prawne w radzeniu sobie z codziennymi problemami. Dzięki narzędziom informacyjno-edukacyjnym, tj. podcastowi, spektaklowi oraz scenariuszom zajęć, problem przemocy wobec migrantów i migrantek oraz innych grup społecznych stał się bardziej obecny w świadomości społecznej. Doświadczenia pracy warsztatowej zostały z kolei uwzględnione w wypracowanych dla m.st. Warszawy rekomendacjach dotyczących pracy ze społecznościami migranckimi i uchodźczymi poprzez sztukę.
