Projekt odpowiada na problem niedostatecznego dostępu do usług społecznych stwarzających szansę na samodzielność i poprawę warunków życia osób z niepełnosprawnością i ich rodzin, a także na problem niskiej aktywności społecznej tej grupy na terenie powiatu polkowickiego. Brakuje przede wszystkim wsparcia całodobowego pogłębiającego i utrwalającego osiągane postępy. Oferta usług opiekuńczych realizowana przez Ośrodki Pomocy Społecznej jest ograniczona i adresowana do wąskiego grona. Osobom z niepełnosprawnościami brakuje przestrzeni do konstruktywnego spędzania czasu w środowisku lokalnym i nabywania kompetencji niezbędnych do zwiększenia szans na niezależne życie. W związku z niską aktywnością zawodową i społeczną osób z niepełnosprawnościami i ich otoczenia istnieje duże ryzyko zagrożenia ubóstwem i wykluczeniem społecznym tej grupy.
W ramach projektu uruchomiono mieszkanie wspomagane z funkcją treningową dla osób z niepełnosprawnościami. W mieszkaniu zamieszkało w sumie 8 osób z niepełnosprawnościami w ramach 2 półrocznych turnusów. Podczas sześciomiesięcznego turnusu każdej z osób zapewniono wsparcie Trenera Aktywności i trenera osobistego oraz wsparcie specjalistyczne (psychologiczne, seksuologiczne, zawodowe). Turnusy obejmowały również trening samodzielności, samostanowienia i samorzecznictwa. Odbyły się spotkania edukacyjne dla osób z niepełnosprawnościami i ich otoczenia, kadry Grantobiorcy, lokalnych samorządów. Mieszkanie funkcjonowało w oparciu o standard, który został stworzony przy współpracy z Partnerem z Norwegii. Trenerzy i trenerki pracowali_ły w oparciu o standard współtworzony przez Grantobiorcę – Model Trenera Aktywności. Grantobiorca odbył również wizytę studyjną do Norwegii, gdzie, dzięki Partnerowi, poznał tamtejszy model mieszkań treningowych.
Mieszkanie wspomagane z funkcją treningową odpowiedziało na potrzeby osób z niepełnosprawnościami oraz zmniejszyło lukę systemową dotyczącą dostępności usług społecznych. Projekt dał uczestnikom i uczestniczkom programu możliwość rozwoju i nabycia nowych kompetencji. Dwie osoby usamodzielniły się, kolejne dwie znacząco podniosły swoją samodzielność. 6 osób podjęło się działalności samorzeczniczej – spotkały się z wiceburmistrzem Polkowic i z powiatową radą ds. osób niepełnosprawnych oraz podjęły rozmowy dotyczące mieszkalnictwa i aktywności osób z niepełnosprawnościami. Podniosła się również świadomość społeczna nt. barier w codziennym życiu osób z niepełnosprawnością.