Projekt dotyczy problemu pracy przymusowej i praktyk niewolniczych oraz braku świadomości społecznej tego problemu. W Polsce dotyka on przede wszystkim cudzoziemców i cudzoziemki pracujące bez zezwoleń i umów, ale również Polaków i Polki, zwłaszcza osoby najbardziej narażone na wykluczenie (w kryzysie bezdomności, uzależnione, z niepełnosprawnościami intelektualnymi). W latach 2009-2018 rząd finansował działalność Krajowego Centrum Interwencyjno-Konsultacyjne dla Ofiar Handlu Ludźmi, jednak kilka lat temu wstrzymano finansowanie, co znacznie ograniczyło dostępność pomocy. Jednocześnie wciąż istnieje duże przyzwolenie społeczne na tę formę łamania praw człowieka. W polskim prawie brakuje definicji pracy przymusowej, a wysiłki zmierzające do wprowadzenia jej do Kodeksu Karnego spotykają się z wieloma trudnościami.
Grantobiorca przygotował szereg działań podnoszących świadomość społeczną nt. zjawiska handlu ludźmi i pracy przymusowej. Przeprowadzono cykl wydarzeń artystycznych skierowanych do różnych grup społecznych, w tym happening czy czytanie performatywne, powstały również filmy, plakaty i teledysk. Wydarzenia odbyły się w przestrzeni realnej i wirtualnej, a następne zostały upublicznione w galerii internetowej. Zorganizowano także seminarium podczas zjazdu Ogólnopolskiej Sieci Organizacji pozarządowych przeciwko Handlowi Ludźmi. Grantobiorca zbadał, jaki był stan świadomości społecznej nt. pracy przymusowej przed rozpoczęciem projektu i po jego zakończeniu.

Kampania przeprowadzona przez Grantobiorcę uzupełniła lukę, która pozostała po zaprzestaniu finansowania Krajowego Centrum i ograniczeniu działań profilaktycznych i informacyjnych. Działanie skierowane było do ogółu społeczeństwa i wpłynęło na podniesienie świadomości na temat tego, czym jest praca przymusowa, jakie są jej przesłanki, kto może paść ofiarą handlu ludźmi.