Projekt odpowiada na problem wykluczenia pacjentek i pacjentów żyjących z chorobami przewlekłymi takimi jak cukrzyca, zespół jelita drażliwego, chłoniaki i in. Jest to grupa narażona na różne formy wykluczenia społecznego: dystansowanie się, dewaluację i stereotypizację.
Większość zmian, jakie zachodzą w opiece zdrowotnej, dotyczy formy praktyk (e-wizyty, teleporady), ale nie zmian paradygmatu myślenia o pacjentach i pacjentkach. Nadal nie traktuje się ich partnersko, nie dostrzega potencjału eksperckiego – a są to przecież ekspertki i eksperci przez doświadczenie. Chorobę sprowadza się do wyzwania medycznego, bagatelizując jej wymiar społeczno-psychologiczny. Chociaż w Polsce istnieje ok. 5300 organizacji działających w obszarze ochrony zdrowia, to tylko ok. 10% działa na rzecz podnoszenia kompetencji czy samorzecznictwa pacjentów i pacjentek.

W ramach projektu rozbudowano o moduł samoedukacyjny stworzoną przez Grantobiorcę aplikację do mentoringu pacjenckiego – Pacjenci Pacjentom. Spośród osób korzystających z aplikacji (łączącej osoby doświadczone w chorobie z pacjentami i pacjentami świeżo po diagnozie) wyłoniono Pacjencką Partycypacyjną Grupę Projektową, która zbadała i zdiagnozowała potrzeby społeczności. Następnie Grupa zaprojektowała bazę modułu i dwa rodzaje klubów – społeczności oraz kursy. Dzięki klubom można poznać inne osoby, które również przeżywają podobne trudności, oraz pogłębić swoją wiedzę na temat choroby. Powstały również materiały edukacyjne (miniprzewodniki online): artykuł-poradnik „Jak wspierać osobę chorującą”, 3 infografiki wyjaśniające czym jest krytyczne myślenie i jak poszukiwać rzetelnych informacji w internecie, a także 13 różnych artykułów informacyjnych i samorzeczniczych pisanych przez pacjentów-ekspertów i pacjentki-ekspertki. Działaniom tym towarzyszyła kampania informacyjna polegająca na publikacji treści dotyczących życia z chorobą przez kolejne grupy pacjenckie.

Z aplikacji korzystają pacjenci i pacjentki żyjące z chorobami przewlekłymi (w tym nowotworami) w Polsce. Osoby te zostały wzmocnione w zakresie sprawstwa i samorzecznictwa, podniosły swoje kompetencje krytycznego myślenia, brania odpowiedzialności za własne słowa, mądrego pomagania, dbania o własną równowagę, komunikacji medycznej, nawiązywania partnerskich relacji z lekarzami i lekarkami. Ważnym rezultatem projektu była wymiana doświadczeń między pacjentami i pacjentkami jako ekspertami/ekspertkami przez doświadczenie.