Projekt odpowiada na problem stale rosnącego poziomu uprzedzeń i mowy nienawiści w społeczeństwie polskim. W debacie publicznej regularnie pojawia się mowa nienawiści dotycząca uchodźców i uchodźczyń, osób LGBTQ, kobiet, osób należących do mniejszości wyznaniowych, narodowych, etnicznych. Taką narrację wspiera część polityków i hierarchów kościelnych, w tym samorządy ustanawiające tzw. „strefy wolne od LGBT”, legitymizując tym samym mowę nienawiści i przemoc motywowaną uprzedzeniami. Niestety, szczególnie ważnym obszarem aktywności organizacji ultraprawicowych jest szkoła, a wśród podejmowanych szkodliwych działań wymienić należy choćby „czarną listę” organizacji prowadzących edukację antydyskryminacyjną czy kampanię skierowaną do rodziców zachęcającą ich do niewyrażania zgody na udział dzieci w inicjatywach prawoczłowieczych. Te działania wpisują się w zaplanowaną strategię odwracania zdobyczy kulturowych, jakimi są prawa kobiet, prawa człowieka, edukacja seksualna czy równe traktowanie mniejszości. Ich efektem jest zastraszenie szkół i ich kadry, rosnący niepokój rodziców oraz negatywny obraz edukacji antydyskryminacyjnej.

W ramach projektu przeprowadzono kursy edukacji antydyskryminacyjnej (kurs podstawowy i średniozaawansowany) dla osób zainteresowanych realizacją zajęć edukacyjnych i równościowych. Osoby te następnie poprowadziły podobne warsztaty w swoich społecznościach. Odbyła się także internetowa Akademia Rówieśniczego Sojusznictwa oraz kurs pracy metodą Loesje dla młodzieży. Poprowadzono pięć webinariów eksperckich oraz dwanaście warsztatów online, poświęconych różnym aspektom edukacji antydyskryminacyjnej. Grantobiorca zapoczątkował również kampanię „Tydzień dla Edukacji Antydyskryminacyjnej”, której celem była promocja pozytywnego wizerunku edukacji antydyskryminacyjnej oraz osób ją prowadzących.

W projekcie udział wzięło ok. 900 osób zajmujących się edukacją formalną i nieformalną, aktywizmem lokalnym czy działaniami równościowymi w sowich miejscach nauki czy pracy. Osoby te rozwinęły kompetencji w obszarze edukacji antydyskryminacyjnej, nawiązały ze sobą kontakty i współpracę, uczyły się od siebie nawzajem, zostały wzmocnione jako edukatorki i edukatorzy. Wiele z nich wykorzystało zdobytą wiedzę i umiejętności w praktyce, podejmując inicjatywy edukacyjne w swoich społecznościach. Jednocześnie projekt wpłynął na poprawę wizerunku edukacji antydyskryminacyjnej wśród różnych grup społecznych.