Projekt odpowiada na problem wykluczenie osób z niepełnosprawnością intelektualną w Nidzicy. W mieście ciągle jeszcze istnieją bariery, które uniemożliwiają osobom z niepełnosprawnościami pełne uczestnictwo w życiu społecznym i korzystanie z części usług publicznych. Przykładem jest budynek Urzędu Pracy, którego wejście główne stanowi barierę architektoniczną i który nie jest wyposażony w windę. W maju 2020 r. w mieście zawiązała się pierwsza nieformalna grupa samorzeczników i samorzeczniczek – osób z różnymi niepełnosprawnościami. Grupa ta była zdeterminowana, by podjąć – na poziomie systemowym – problem barier architektonicznych w mieście. Niestety, w Nidzicy brakuje organizacji czy instytucji, które wspierałyby pracę samorzeczniczą osób z niepełnosprawnościami.
W ramach projektu powołano 14-osobowy Zespół ds. Self-adwokatury, który opracował Programy Wsparcia i Kształcenia oraz plan spotkań pozaprojektowych. W ramach kursu samorzecznictwa zorganizowano po 24 warsztaty dla dwóch grup. Warsztaty dotyczyły takich tematów jak: komunikacja i autoprezentacja, techniki informatyczne, umiejętności społeczne, prawa osób z niepełnosprawnością. Osoby z niepełnosprawnością skorzystały z poradnictwa prawnego. Zorganizowano również dwa szkolenia dla profesjonalistów i profesjonalistek, opiekunów i opiekunek oraz osób z najbliższego otoczenia osób z niepełnosprawnością intelektualną. Szkolenia dotyczyły współpracy oraz komunikacji. Grupa samorzeczników i samorzeczniczek zorganizowała dwa wydarzenia integracyjne dla społeczności lokalnej, a także dwa wydarzenia dotyczące problemów, jakich doświadczają w mieście. Jedna z akcji polegała na wysyłaniu lisów do władz lokalnych z diagnozą trudności, z jakimi mierzą się osoby z niepełnosprawnościami w Nidzicy, a druga była debatą nt. dostępności miejskiej przestrzeni kulturalnej dla osób z niepełnosprawnością.
Z projektu skorzystały przed wszystkim osoby z niepełnosprawnościami z Nidzicy. Bez wątpienia zwiększyła się ich świadomość nt. przysługujących im praw, rozwinęły się ich kompetencje w obszarze samorzecznictwa, a także aktywność społeczna i sprawczość. Podjęto również lokalną debatę nt. barier architektonicznych w mieście. Władze lokalne dostrzegły potrzebę funkcjonowania ruchów samorzeczniczych i zainteresowały się powstaniem powiatowej rady samorzeczników/samorzeczniczek.