Stowarzyszenie Kultury Romskiej “Hitano”, Olsztyn, Polska
Komitet Opieki nad Zabytkami Kultury Żydowskiej w Tarnowie, Tarnów, Polska
Projekt odpowiada na problem dyskryminacji i stygmatyzacji Romów i Romek w krakowskiej Nowej Hucie oraz w Olsztynie. Mniejszość romska mieszkająca w Polsce liczy od 20 do 60 tys. osób. Problem dyskryminacji i ksenofobii wobec Romów i Romek istnieje zarówno w Olsztynie, jak i Nowej Hucie, jednak przejawy wykluczenia mają odmienny charakter. Romowie i Romki z Nowej Huty należą do grupy dość zintegrowanej z sąsiadami, choć wciąż doświadczającej stygmatyzacji w szkole czy w pracy oraz agresji ze strony prawicowych grup. Natomiast społeczność romska Olsztyna mieszka tam stosunkowo od niedawna, jest też grupą, która w większym stopniu jest narażona na wykluczenie ze względu na nieznajomość praw i obowiązków obywatelskich, niski status ekonomiczny, wysoki poziom bezrobocia, brak kwalifikacji zawodowych i potencjalnych miejsc pracy.
W ramach projektu Grantobiorca przygotował różne działania służące integracji społeczności romskich w dwóch miejscach – Nowej Hucie i Olsztynie. Przeprowadzono dwa warsztaty antydyskryminacyjne dla 20 osób – asystentów i asystentek edukacji romskiej oraz dorosłych osób pracujących z młodzieżą. Odbyły się również dwa warsztaty mediacji rówieśniczej i antydyskryminacyjne dla dzieci i młodzieży romskiej i nie-romskiej. W warsztatach uczestniczyło 39 osób. Przeprowadzono rozmowy dotyczące sąsiedztwa z osobami ze społeczności romskiej i nie-romskiej. W ich efekcie powstały mapy społeczne Olsztyna i Nowej Huty w wersji papierowej i cyfrowej. Zorganizowano również dwa spacery sąsiedzkie, każdy z nich zakończony był artystyczną interwencją w przestrzeni miejskiej. W Tarnowie z kolei odbył się panel dyskusyjny z udziałem liderów i liderek romskich biorących udział w projekcie oraz ekspertów i ekspertek. Partner Rita Lindanger AS z Oslo podzielił się swoimi doświadczeniami pracy z mniejszościami, w tym z mniejszością romską, a partnerzy lokalni wsparli Grantobiorcę w działaniach animacyjnych, prowadzeniu warsztatów i organizacji spotkania.
Dzięki projektowi głośno zakwestionowano negatywne stereotypy i zwiększono widoczność społeczności romskiej. Udało się stworzyć pozytywny kontekst do wzajemnego poznania się sąsiadów pochodzących z różnych społeczności i do stopniowego zmniejszania się konfliktów pomiędzy Romami i Romkami a nie-Romami. Ważnym rezultatem jest wzmocnienie pozycji kobiet – Romek – poprzez ich aktywny i decyzyjny udział w działaniach.
