Jednym z głównych problemów, które staraliśmy się zaadresować, było nieprzestrzeganie prawa oświatowego w temacie oceniania wewnątrzszkolnego. W wielu polskich szkołach praktyki oceniania nie odpowiadały wymogom ustawowym, a cele oceniania określone w prawie nie były realizowane w praktyce. Zamiast służyć jako informacja zwrotna dla uczniów, oceny często funkcjonowały jako stopnie, co mogło wpływać negatywnie na motywację uczniów do nauki oraz ich rozwój.
Brak spójności między teorią a praktyką stanowił wyzwanie zarówno dla uczniów, jak i dla nauczycieli. Zdarzało się, że uczniowie nie otrzymywali odpowiedniej informacji zwrotnej dotyczącej swoich osiągnięć oraz obszarów do poprawy, co utrudniało im świadome kształtowanie swojego rozwoju. Z kolei nauczyciele nie byli w pełni świadomi przepisów prawnych dotyczących oceniania lub mieli trudności w ich interpretacji i implementacji.
Dodatkowo, nieprawidłowe praktyki oceniania prowadziły do nierówności i dyskryminacji wśród uczniów, co stanowiło istotne wyzwanie społeczne. Sztywne podejście do oceniania faworyzowało pewne grupy uczniów (np. tych zdolnych), kosztem innych.

W związku z powyższymi problemami, w projekcie staraliśmy się podkreślić istotę przestrzegania prawa oświatowego w zakresie oceniania wewnątrzszkolnego oraz promować lepsze praktyki w tym obszarze.

Pierwszym ważnym elementem było zorganizowanie 17 wojewódzkich oraz 20 gminnych i powiatowych debat na temat oceniania w szkołach, pod hasłem „Weź mnie doceń, a nie oceń”, które zgromadziły ogromną liczbę uczestników – łącznie 5,5 tysiąca osób, co świadczy o dużym zainteresowaniu problematyką oceniania wewnątrzszkolnego.
Kolejnym krokiem było 70 webinarów na temat oceniania w szkole, w których uczestniczyło online aż 135 tysięcy osób. Dzięki tym webinarom dotarliśmy do wielu nauczycieli, dyrektorów szkół oraz innych zainteresowanych tematem osób na terenie całego kraju. Webinary stanowiły platformę do publicznej dyskusji na temat prawa oświatowego i roli oceniania w szkołach.
Niezwykle istotnym wydarzeniem była wizyta studyjna w szkołach w Bergen w Norwegii. Pozwoliła uczestnikom projektu na bezpośrednie zaobserwowanie praktyk norweskich szkół, które stosują alternatywne podejście do oceniania – oparte na informacji zwrotnej zamiast stopni. Obserwacja procesu uczenia się uczniów bez stopni szkolnych dostarczyła cennych wniosków i inspiracji.
Międzynarodowa Konferencja o Ocenianiu pod patronatem Ministra Edukacji i Nauki stanowiła podsumowanie projektu i okazję do podzielenia się zdobytymi doświadczeniami oraz przedstawienia wniosków i rekomendacji dla systemu edukacji. W konferencji wzięło udział 350 osób osobiście oraz 1600 online, co ponownie dowodziło dużego zainteresowania tematem oraz znaczenia projektu dla społeczności edukacyjnej.
W trakcie realizacji projektu opracowaliśmy również różnorodne materiały i raporty, w tym raport o ocenianiu wewnątrzszkolnym, analiza statutów oraz wnioski i rekomendacje dla systemu edukacji.

Głównymi odbiorcami działań w projekcie byli dyrektorzy szkół, nauczyciele, uczniowie oraz rodzice, a także ośrodki doskonalenia nauczycieli. Dzięki zaangażowaniu tych grup udało się znacząco podnieść ich kompetencje w zakresie prawa o ocenianiu oraz świadomość celów oceniania określonych w ustawie.
Projekt miał też wpływ na społeczność edukacyjną, wzbogacając jej wiedzę i umiejętności związane z procesem oceniania. Nauczyciele zyskali narzędzia by bardziej efektywnie oceniać, co przyczyniło się do poprawy jakości ich nauczania i uczenia się. Dyrektorzy szkół uzyskali wsparcie w zarządzaniu szkołą z uwzględnieniem nowych metod oceniania. Uczniowie natomiast zyskali większą przejrzystość i zrozumienie procesu oceniania, co pozwoliło im lepiej zrozumieć swoje postępy i skuteczniej pracować nad swoim rozwojem. Rodzice również zyskali nowe spojrzenie, co pozwoliło im lepiej wspierać swoje dzieci w ich edukacyjnej drodze.