Szacuje się, że w Wielkopolsce mieszka ponad 10 tys. osób z orzeczoną niepełnosprawnością wzroku i podobna liczba osób niewidomych lub słabowidzących nieposiadających orzeczenia. By te osoby mogły funkcjonować aktywnie i korzystać z przysługujących im praw, potrzebują często odpowiedniego przygotowania i wsparcia. Niestety, wiele miejsc publicznych nie jest dostępnych dla osób z niepełnosprawnością wzroku – zarówno jeśli chodzi o dostosowanie stron internetowych lokalnych urzędów i instytucji publicznych, jak i o odpowiednie oznakowania, zapisy w alfabecie Braille’a czy grafice wypukłej, audiodeskrypcje na lokalnych wydarzeniach. Ponadto czas pandemii jeszcze wydatniej pokazał, że osoby niewidome mają duże trudności z korzystaniem z platform do komunikacji i edukacji.
W ramach projektu wyłoniono grupę 15 samorzeczników i samorzeczniczek z 15 powiatów województwa wielkopolskiego. Osoby te wzięły udział w różnorodnych szkoleniach i warsztatach nt. wsparcia osób z niepełnosprawnością wzroku – od rehabilitacji, przez doradztwo technologiczne, po reprezentowanie interesów tej grupy społecznej. Praca samorzeczników i samorzeczniczek polegała na świadczeniu poradnictwa telefonicznego i osobistego w 15 punktach doradczych. Najczęściej porady dotyczyły ulg, z których mogą skorzystać osoby niewidome i niedowidzące, pomocy oferowanej przez Powiatowe Centra Pomocy Rodzinie, dofinansowania do turnusu rehabilitacyjnego, sprzętu rehabilitacyjnego, dostępności książek mówionych, etc. Rozesłano również 26 różnego rodzaju pism i petycji do lokalnych władz i instytucji. Obywały się spotkania z lokalnymi władzami, prelekcje i debaty z udziałem samorzeczników i samorzeczniczek. Grantobiorca podpisał również dwie deklaracje współpracy z placówkami medycznymi w sprawie wsparcia merytorycznego i prac nad dostępnością dla osób z niepełnosprawnościami.
Dzięki realizacji projektu podniosły się umiejętności samorzecznicze 15 osób z niepełnosprawnością wzroku. Uruchomiono 15 punktów doradczych, w których udzielono prawie 2400 konsultacji. Ze wsparcia skorzystało 159 rodzin. Bez wątpienia podniosła się świadomość osób niewidomych i niedowidzących nt. rehabilitacji, dostępnych pomocy rehabilitacyjnych czy przepisów prawa. Wielokrotnie poruszano z władzami problem niedostępności przestrzeni publicznej, w tym urzędów, dla osób z niepełnosprawnością wzorku, a samorzecznicy i samorzeczniczki do dziś wspierają urzędy w likwidowaniu barier na terenie swoich powiatów.
