Projekt odpowiada na problem szerokich uprawnień służb i braku realnej kontroli nad służbami zajmującymi się bezpieczeństwem w Polsce. Oznacza to, że mieszkańcy i mieszkanki Polski mogą być poddawani nieuzasadnionej i niekontrolowanej inwigilacji. W ostatnich latach problem pogłębił się. Przyjęta w 2016 r. ustawa antyterrorystyczna umożliwiła służbom podsłuchiwanie cudzoziemców i cudzoziemek bez zgody sądu, a tzw. ustawa inwigilacyjna ułatwiła dostęp do informacji o aktywności Polaków i Polek w Internecie. Pandemia Covid-19 również sprzyja zwiększaniu uprawnień służb, umożliwiając Policji dostęp do danych z aplikacji Kwarantanna domowa. Co więcej, już w trakcie realizacji projektu wybuchła afera wokół wykorzystania w Polsce szpiegującego oprogramowania Pegasus m.in. wobec prokuratorki i senatora opozycji. Niewielka świadomość i nikłe zainteresowanie problemem wśród opinii publicznej skutkuje brakiem presji społecznej na decydentów i decydentki.
W ramach projektu przeprowadzono kampanię społeczną oraz działania monitoringowe i rzecznicze. Kampania pod hasłem „Podsłuch jak się patrzy”, dzięki spotom radiowym, spotom wideo oraz innym materiałom medialnym, dotarła do kilku milionów osób. Petycję nawołującą władze do prawnego rozwiązania problemu niekontrolowanej inwigilacji poparło 5 tys. osób oraz 20 organizacji społecznych. Jednym z działań był happening skierowany do parlamentarzystów i parlamentarzystek mający zwrócić ich uwagę na problem inwigilacji. Równolegle Grantobiorca prowadził monitoring zmian legislacyjnych i działalność rzeczniczą, w ramach której przygotował 6 opinii i analiz, wpływając na kształt przyjmowanych przepisów, m.in. dotyczących powołania Centralnego Biura Zwalczania Cyberprzestępczości czy ustawy o obronie Ojczyzny.
W rezultacie projektu wzrosło poparcie społeczne dla wprowadzenia kontroli nad służbami. Działania rzecznicze realnie przyczyniły się do zmiany lub zatrzymania niekorzystnego dla obywateli i obywatelek prawodawstwa. Ponadto oddziaływanie projektu zostało wzmocnione przez ujawnienie afery związanej z wykorzystaniem szpiegującego oprogramowania Pegasus przez służby. Bez wątpienia postulat wprowadzenia kontroli nad służbami jest bardziej obecny w debacie publicznej i stanowi punkt odniesienia zarówno dla aktywnych obywateli i obywatelek, jak i dla decydentów i decydentek, czego przykładem jest poparcie postulatów Grantobiorcy przez wszystkie partie opozycyjne.