Projekt odpowiada na problem braku wsparcia osób w spektrum autyzmu w usamodzielnianiu się. Osoby w spektrum autyzmu stanowią 1,46% społeczeństwa (GUifeng Xu 2016), choć w ostatnich latach diagnoz przybywa – rośnie bowiem świadomość autyzmu wśród pracowników i pracownic służby zdrowia, rodziców i szerszej populacji, poprawia się również dostęp do diagnostyki. Część osób w spektrum autyzmu mierzy się z brakiem samodzielności – często jest to jednak wyuczony styl życia, który można by zmienić za pomocą terapii i treningu. Jednocześnie samorządowa oferta mieszkań treningowych jest skromna i obwarowana różnymi warunkami (np. długi czas pobytu). Brakuje miejsc służących usamodzielnianiu osób ze spektrum autyzmu dostosowanych do ich możliwości i potrzeb.

W ramach projektu powstało “Dobre miejsce” – mieszkanie usamodzielniające dla młodych dorosłych osób ze spektrum autyzmu. Mieszkanie było prowadzone przez same osoby z autyzmem. Wcześniej przeszły one przez serię szkoleń i instruktaży przygotowujących je do samodzielnego życia w mieszkaniu oraz w grupie. W mieszkaniu mogło przebywać równocześnie 11 osób i wspierający je opiekun. Turnusy trwały od 3 do 14 dni i korzystały z nich osoby ze spektrum autyzmu z całej Polski.

W rezultacie projektu powstał model mieszkania usamodzielniającego dla osób ze spektrum autyzmu. Model ten wypełnia lukę, jaką jest potrzeba krótkoterminowych turnusów usamodzielniających. Osoby mieszkające w “Dobrym miejscu” podniosły swoje umiejętności w zakresie prowadzenia gospodarstwa domowego, podejmowania decyzji, rozwiązywania problemów, a także rozwinęły kompetencje społeczne i komunikacyjne. Łącznie z projektu skorzystało 113 osób ze spektrum autyzmu, a ich pobyt w mieszkaniu usamodzielniającym trwał od 2 do 14 dni. Wszystkie te osoby posiadają orzeczenie o niepełnosprawności i/lub orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.