Polskie prawo umożliwia dzielenie się rocznym urlopem rodzicielskim przez matkę i ojca. Mimo tego, tylko 1% ojców korzysta z urlopów rodzicielskich (dane Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 2020). Wpływa to między innymi na nierówność szans obu płci na rynku pracy. Chcemy to zmienić. Ważnym kontekstem dla naszych działań jest nowa dyrektywa unijna work-life balance, której celem jest osiągnięcie równości kobiet i mężczyzn pod względem szans na rynku pracy i traktowania w miejscu pracy przez ułatwienie osobom pracującym będącym rodzicami godzenia życia zawodowego z rodzinnym. Niezbędne są pogłębione konsultacje społeczne tej dyrektywy i zrozumienie dlaczego rodzice w Polsce nie chcą dzielić się urlopami rodzicielskimi. Chcemy, żeby ta dyrektywa w Polsce nie była martwym prawem, a realnym narzędziem wpływającym na równość rodzicielską i równość płci w szerszym kontekście społecznym.
Odpowiemy na te wyzwania, prowadząc badania jakościowe wśród rodziców i osób planujących rodzicielstwo na temat wiedzy o urlopach rodzicielskich, postrzegania dzielenia się urlopem między mamą i tatą, przeszkód, jakie mogą się pojawiać oraz potrzebnych działań w tym obszarze. Przeprowadzimy na ten temat debatę oksfordzką, a także 10 warsztatów on-line z obecnymi i przyszłymi rodzicami na temat prawnych i psychologicznych aspektów rodzicielstwa w partnerstwie. Do naszych działań zaprosimy zarówno zwolenników/zwolenniczki, jak i przeciwników/przeciwniczki równego podziału urlopów, ponieważ zależy nam na zrozumieniu argumentów wszystkich stron. Na podstawie zebranych danych stworzymy raport dotyczący postaw rodziców, który uzupełnimy o analizę islandzkiego modelu podziału urlopu rodzicielskiego (jednego z najdłuższą historią), który stworzy nasz partner – Uniwersytet Islandii. Raport wraz z informacjami o zaletach dyrektywy work-life balance wyślemy do mediów i polityków/czek wszystkich partii politycznych.