Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej, Warszawa, Polska
Fundacja Głębokiej Demokracji, Warszawa, Polska
Projekt był realizowany w ciągu 3 lat, w tym czasie trwał kryzys humanitarny na granicy polsko-białoruskiej, rozpoczęła się inwazja Rosji na Ukrainę, trwały bombardowania Izraela w Gazie, a w Polsce rządy sprawowała partia Prawo i Sprawiedliwość, której przedstawiciele rozmontowywali ustrój demokratyczny. Zgodnie z propagandą obozu rządzącego organizacje pozarządowe, w tym szczególnie te działające na rzecz praw człowieka, znalazły się niejednokrotnie w pozycji wrogów publicznych, podmiotów demoralizujących dzieci itp. Organizacje i grupy równościowe podlegały niejednokrotnie inwigilacji i infiltracji (np. nielegalne prowokacje dziennikarek TVP w organizacji LGBT, podstawieni „wolontariusze” inwigilujący organizacje). Działacze i działaczki antydyskryminacyjne w sądach walczyły o swoje dobre imię (np. zbiorowy pozew przeciwko Kai Godek o naruszenie dóbr osobistych, pozew o zniesławienie przez reprezentowane przez Ordo Iuris Stowarzyszenie Rodzin Wielodzietnych Warszawy i Mazowsza), angażując się w obronę przed szkalowaniem, doświadczając traumatyzacji i wypalenia w codziennej pracy, której żywo sprzeciwiały się upolitycznione media i instytucje państwowe. Szczególną potrzebą była wobec tego prewencja wypalenia i wzmacnianie równościowej części III sektora.
Z projektu skorzystały organizacje równościowe, m.in. budując kompetencje swoich zespołów do przeciwdziałania wypaleniu, umiejętności zarządcze liderek/rów, kompetencje miękkie i umiejętności interpersonalne. Były to np. Polskie Forum Migracyjne, Fundacja Ocalenie, Akcja Demokracja, Polska Akcja Humanitarna, Fundusz Feministyczny, Fundacja Dziewczyny w Spektrum.
Projekt oferował im z jednej strony indywidualne ścieżki wsparcia (doradztwo, coaching, superwizje, wsparcie kryzysowe), z drugiej tworzył usługi i produkty edukacyjne (kursy online, szkołę trenerską, podręcznik regeneracji). Ważnym działaniem w ramach projektu były także badania trajektorii wypalenia i regeneracji w aktywizmie równościowym w Polsce.
Realizacja projektu przyczyniła się do wniesienia do mainstreamu strategicznego tematu prewencji wypalenia organizacjach równościowych, jednocześnie wzmocniła bieżące zdolności organizacji do reagowania na kryzysy. Można oceniać, że zmiana w spojrzeniu na dobrostan zespołów – ich odporność, stabilność i spójność – będzie zmianą stałą. Wskazuje na to niesłabnące zapotrzebowanie organizacji na edukację i prewencję przeciążenia, w obliczu kolejnych rozpalających się kryzysów w kraju i na świecie.
