Projekt był odpowiedzią na niski poziom edukacji obywatelskiej w szkołach wiejskich na Mazurach. W tej części Polski w małych społecznościach wiedza o aktywności obywatelskiej była niewielka, niewielka też była sama aktywność mieszkańców. Choć wolontariat jest w szkołach tematem obowiązkowym, często sprowadzał się do tworzenia Szkolnych Kół Caritasu prowadzonych przez szkolnych katechetów. Opiekunowie wolontariatu rzadko tworzyli przestrzeń dla prawdziwej partycypacji młodzieży, gdzie ta mogłaby doświadczać i uczyć się kompetencji społecznych niezbędnych w życiu każdego świadomego obywatela. Także w innych obszarach poziom kompetencji młodzieży był niski, co znalazło odzwierciedlenie w wynikach PISA.
Celem projektu było zmierzenie się z tymi problemami poprzez dotarcie do lokalnych szkół – w projekcie było to ostatecznie 10 szkół podstawowych – z dobrze przygotowanymi i atrakcyjnie przeprowadzonymi lekcjami obywatelskimi. Chcieliśmy wykorzystać wolontariat szkolny jako przestrzeń do rozwijania partycypacji, nauki kompetencji społecznych, oddawania młodym ludziom poczucia sprawstwa, a także stworzenia okazji do poznania środowiska lokalnego i po prostu do dobrej zabawy. Działania kierowaliśmy do uczniów klas 6-8 i do ich nauczycieli – opiekunów wolontariatu.
Pracowaliśmy ze 175 młodymi wolontariuszami i 14 nauczycielami. Zajęcia prowadziliśmy metodami aktywnymi, wykorzystując planszówki, gry edukacyjne, Niewidzialną Wystawę i quizy. Podejmowaliśmy takie tematy jak wolontariat, kompetencje społeczne, współpraca, empatia i asertywność, komunikacja, planowanie i reagowanie na trudne sytuacje. Wspieraliśmy także młodzież w planowaniu i realizacji akcji społecznych, których zrealizowała łącznie 20.
Ponadto przeprowadziliśmy cykl zajęć przygotowujących młodzież szkolną do debat oksfordzkich i zorganizowaliśmy 10 takich debat z jej udziałem.
Projekt okazał się dużym sukcesem a jego rezultaty mają szanse być trwałe. Udało się uświadomić młodym, czym jest demokracja i wolność oraz jakie mają prawa jako obywatele, mieli także okazję lepiej poznać lokalne środowisko i zrozumieć jaki mają wpływ na jego kształtowanie oraz w jaki sposób mogą współpracować z lokalnymi instytucjami.
Dzięki wykorzystywaniu narzędzi cyfrowych młodzi uczestnicy poznali ich praktyczne zastosowania, a także nauczyli się opowiadania obrazem, tworząc samodzielnie filmiki o swoich działaniach (kilka grup wolontariackich w kolejnym roku współpracy podjęło się samodzielnego stworzenia i zmontowania filmiku o swoich akcjach, które zgłosili na festiwal).
Dzięki cyklom edukacyjnym oraz pokazaniu samodzielności młodzieży w działaniach przekazaliśmy nauczycielom (14 pedagogom i 7 dyrektorkom i dyrektorom szkół) wzory aktywnych metod prowadzenia zajęć oraz sposoby rozwijania klubów wolontariackich w oparciu o aktywność i pomysły młodzieży.
