Według badań Eurostatu z 2015 roku sformalizowane działania wolontariackie podejmuje w Polsce zaledwie 15% osób w wieku 16-34 lat, a aktywnie w życiu obywatelskim bierze udział tylko 7% tej grupy wiekowej. Z doświadczeń pracy z młodzieżą i rozmów z nimi widzieliśmy, że młodzież nie czuje się traktowana na poważnie ani nie odczuwa, że ma możliwości wpływu na otaczającą rzeczywistość. Skutkuje to często biernością i brakiem zaangażowania w sprawy publiczne także w życiu dorosłym.

Realizując nasz projekt odpowiedzieliśmy na te problemy i wyzwania. Zorganizowaliśmy cykl warsztatów wzmacniających kompetencje obywatelskie wśród młodzieży z powiatu gorlickiego, gdzie działamy. Młodzi ludzie wzięli udział w tych spotkaniach, a następnie – na bazie diagnozy lokalnej – opracowali i zrealizowali 5 projektów w swoich miejscowościach. Zorganizowaliśmy także spotkanie dla aktywnych młodych osób w regionie – wymienili się oni doświadczeniem i wiedzą oraz porozmawiali o tym jak mogą się nawzajem wspierać w swoich działaniach.
Istotnym elementem projektu było wzmacnianie kompetencji komunikacyjnych i wspieranie dialogu, a także empatii jako kluczowych kompetencji obywatelskich. Poza bezpośrednią pracą z młodzieżą, zorganizowaliśmy warsztaty z zakresu empatycznej komunikacji i dialogu dla nauczycieli/ek w powiecie gorlickim oraz opracowaliśmy publikację na temat wzmacniania kompetencji komunikacyjnych i dialogu w pracy z młodzieżą.
Pierwszym naszym partnerem była Szkoła Podstawowa im. Aleksandry Wisłockiej w Gładyszowie, która od lat wspiera nasze działania skierowane do młodzieży i pomogła nam w dotarciu do niej. Drugim partnerem projektu była norweska organizacja Nansen Centre for Peace and Dialogue, która ma bogate doświadczenie we wzmacnianiu kompetencji do dialogu w społecznościach lokalnych w Norwegii i na świecie. Partner wypracował z nami narzędzia i metody wspierające dialog w pracy z młodzieżą i poprowadził warsztaty dla nauczycieli/ek. Do tego zrealizowaliśmy wizytę studyjną, w czasie której uczestnicy wymieniali się doświadczeniami.

Projekt skierowaliśmy głównie do osób młodych i ich nauczycieli, ale pośrednio mogła z niego skorzystać społeczność i władza lokalna, a także cała społeczność szkolna. Z ankiet ewaluacyjnych wiemy, że przeszkoleni nauczyciele podnieśli poziom swojej wiedzy na temat dobrej komunikacji. Ponadto udało nam się zwiększyć u młodzieży poczucie sprawczości i nauczyć ich nieszablonowego myślenia. Szczególnie podkreślane były zalety współpracy między nimi a dorosłymi, dzięki czemu wzrosło zaufanie do siebie nawzajem. Co więcej, cenili sobie możliwość wpływania na kształt projektu, a także bezstresowe próbowanie nowych rzeczy.