Jednym z problemów, jaki dotyka osoby starsze, jest sposób mówienia do nich i o nich: protekcjonalny lub infantylizujący język odbierający godność i podmiotowość. Zjawisko to ma swoją nazwę „elderspeak” (ang.), po polsku „dziadurzenie”. Przejawia się ono m.in. w zwracaniu się do osoby starszej „babciu/dziadku”, mówieniu do niej na „ty” (bez pytania o zgodę) lub bezosobowo, używaniu infantylizujących zwrotów. Dziadurzenie jest przejawem dyskryminacji wobec osób starszych, ale też ją wzmacnia, normalizując przedmiotowe traktowanie osób starszych i osłabiając ich poczucie własnej wartości. Badania wskazują na silny wpływ dziadurzenia na kondycję osób starszych, przejawiającym się m.in. w ograniczeniu relacji społecznych, autostereotypizacji, mniejszym zaufaniu do własnych kompetencji komunikacyjnych, poczuciu zmniejszonej kontroli nad własnym życiem, obniżonym poczuciu sprawczości.
W ramach projektu przeprowadzono warsztaty edukacyjne na temat dyskryminacji w języku – dziadurzenia – i sposobów reagowania na nią dla 146 osób 60+ i 122 osób pracujących z seniorami i seniorkami w różnych instytucjach (w tym domach dziennego pobytu). Przeprowadzono lokalną kampanię społeczną pn. „Twoje słowa. Moja Godność” uświadamiającą, czym jest dziadurzenie, jakie negatywne skutki ze sobą niesie, jakich innych niedyskryminujących form językowych można używać i jak asertywnie na nie reagować. Dzięki warsztatom nt. samorzecznictwa wyłoniono ambasadorów i ambasadorki kampanii społecznej, którzy następnie wystąpili w spotach i prowadzili spotkania z grupami lokalnymi. Utworzono również sieć lokalnych instytucji, organizacji i osób działających na rzecz ograniczenia dziadurzenia i upowszechnienia tego terminu w języku polskim. W ramach projektu powstały także różne materiały i narzędzia, w tym scenariusze warsztatów dla osób starszych i osób pracujących z osobami starszymi oraz materiały informacyjno-promocyjne (filmy edukacyjne, ulotka, plakat i poradnik). Projekt był realizowany w 7 gminach województwa łódzkiego.
Dzięki projektowi upowszechniono termin, jakim jest dziadurzenie, wzrosła również świadomość społeczna nt. tego zjawiska. Osoby starsze zostały wzmocnione i nauczyły się asertywnego reagowania na dyskryminujący język. Podniosła się również wrażliwość osób pracujących z seniorkami i seniorami w organizacjach, instytucjach i domach opieki, które zdeklarowały m.in. promowanie i wdrożenie nowych standardów komunikowania się z osobami starszymi w swoich miejscach pracy.
