Projekt odpowiada na problem braku systemowego wsparcia dla dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną (NI) w Polsce. Szacuje się, że Polsce żyje 130 tys. osób powyżej 16 r.ż. z orzeczeniem o NI (PSONI). Mimo ratyfikowanej przez Polskę w 2012 r. konwencji o prawach tych osób, brakuje wciąż systemowych rozwiązań dotyczących zabezpieczenia mieszkaniowego, finansowego, prawnego. Opiekę nad osobami z NI najczęściej sprawują rodzice, w przypadku braku bliskich, osoby t trafiają do domów pomocy społecznej. Tymczasem doświadczenie Grantobiorcy oraz Partnera, Polskiego Stowarzyszenia na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną, polegające na pilotażowym tworzeniu lokalnych kręgów wsparcia pokazało, że model działa skutecznie.
W ramach projektu w trzech miastach, tj. w Bytomiu, Tarnowie i Zgierzu, gdzie Partner ma swoje oddziały, zainicjowano środowiskowe wsparcie rodzin i osób z NI. 20 dorosłych osób z NI oraz 30 opiekunów i opiekunek pracowało nad zabezpieczeniem przyszłości, usamodzielnianiem i budowaniem kręgów wsparcie wokół osób z NI. Równocześnie 21 specjalistów i specjalistek z lokalnych oddziałów Partnera wzięło udział w szkoleniach z zakresu wdrażania systemu pracy środowiskowej w oparciu o kręgi wsparcia i zabezpieczenie przyszłości dorosłych osób z NI. Odbyły się również superwizje grupowe dla specjalistów i specjalistek i lokalne seminaria dla osób z NI, opiekunów i opiekunek oraz lokalnych partnerów instytucjonalnych. W ramach kursu Akademia Rodzica 15 osób uczyło się, jak wspierać samodzielność dorosłego dziecka z NI oraz planowanie jego przyszłości. Osoby z NI jak i ich rodzice skorzystały z doradztwa specjalistycznego, m.in. prawnego, seksuologicznego, psychologicznego, z zakresu zdrowego odżywiania. W każdym z trzech miast powstała koalicja sojuszników i sojuszniczek, która ma wspierać samodzielne i niezależne życie osób z NI.
W rezultacie projektu trzy nowe miasta przeprowadziły pilotaż modelu Bezpieczna Przyszłość. Powstały kręgi wsparcia wokół 16 osób z NI. Osoby z NI (oraz ich rodziny) dostały kompleksowe wsparcie i rozwinęły kompetencje niezbędne do podjęcia samodzielnego i niezależnego życia. Swoje kompetencje podniosły również osoby zajmujące się pracą środowiskową. Zawiązało się trwałe partnerstwo lokalne na rzecz wspierania osób z NI, otwierania społeczności lokalnych na ich potrzeby, budowania kręgów wsparcia.