Projekt odpowiada na problem dyskryminacji migrantów i migrantek w dostępie do usług publicznych na terenie Warszawy. Cudzoziemcy stanowią co najmniej 2,5% populacji miasta. W swoim życiu codziennym doświadczają dyskryminacji – bezpośredniej i systemowej – ze względu na pochodzenie, język czy status prawny. Prawie połowa doświadczyła obrażania i/lub innych negatywnych zachowań motywowanych ksenofobią. Aż 30% mieszkańców i mieszkanek Warszawy deklaruje nieufność do migrantów i migrantek. Wciąż istnieją bariery w dostępie do usług publicznych, ale miasto nie dysponuje kompleksową diagnozą problemu i nie ma narzędzi monitoringu dyskryminacji.

W ramach projektu przeprowadzony zostanie monitoring i diagnoza barier w dostępie cudzoziemców i cudzoziemek do usług publicznych w pięciu obszarach: administracji samorządowej, edukacji, służby zdrowia, pomocy społecznej, kultury. Na podstawie badania Grantobiorca przeprowadzi 5 warsztatów partycypacyjnych, a potem – wspólnie z ekspertami i ekspertkami – wypracuje rekomendacje w zakresie równego traktowania cudzoziemców i cudzoziemek w dostępie do usług publicznych i oferty miasta. Istotnym elementem projektu będą materiały edukacyjne dla osób pracujących w urzędach, placówkach edukacyjnych, służbie zdrowia, ośrodkach pomocy społecznej i instytucjach kultury.

Z projektu mają docelowo skorzystać migranci i migrantki mieszkający w Warszawie, choć bezpośrednio jest on skierowany do osób pracujących w obszarze usług publicznych. W rezultacie podniesie się wrażliwość urzędników i urzędniczek na potrzeby migrantów i migrantek, wzrosną ich kompetencje międzykulturowe, podniesie się ich świadomość nt. dyskryminacji i własnych – często nieświadomych – uprzedzeń.

Partnerem w projekcie jest Biuro Współpracy Międzynarodowej, które zajmie się promocją materiałów edukacyjnych, zapraszaniem uczestników i uczestniczek do projektu oraz rozpowszechnianiem rekomendacji wśród instytucji i urzędów.