Projekt odpowiada na problem dyskryminacji, przemocy motywowanej uprzedzeniami i przemocy rówieśniczej w szkołach. W Polsce powszechna jest niestety dyskryminacja ze względu na tożsamość płciową, orientację seksualną czy pochodzenie. Wg badań KPH prawie 2/3 osób LGBTQ doświadczyło jakiejś formy przemocy, a aż ? osób wskazało szkołę jako miejsce, w którym doświadczyło przemocy w ciągu ostatnich dwóch lat. Aż 43% osób czarnych, 18% osób z Ukrainy i 8% muzułmanów i muzułmanek w Polsce mogło doświadczyć przestępstwa z nienawiści (Rzecznik Praw Obywatelskich i ODIHR 2016-2017). Alarmująco wygląda również sytuacja osób w spektrum autyzmu. Z badań wynika, iż 90 % osób w spektrum było nękanych w szkole, przemocy psychicznej doświadczyło 63%, a fizycznej – 27% (OSA 2016). To właśnie szkoły i uczelnie są zatem miejscami, gdzie młodzież o różnorodnych tożsamościach doświadcza przemocy. Jednocześnie w polskich szkołach nie prowadzi się zajęć antydyskryminacyjnych, przeciwdziałających mowie nienawiści, uwrażliwiających na potrzeby mniejszości i promujących akceptację różnorodności.
W ramach projektu osoby będące doświadczonymi samorzecznikami i samorzeczniczkami przeprowadziły warsztaty antydyskryminacyjne dla uczniów i uczennic trzech szkół. Łącznie odbyło się 10 warsztatów oraz 4 debaty i wzięło w nich udział 260 osób. Zorganizowano również szkolenia dla 68 nauczycieli i nauczycielek przygotowujące do pracy antydyskryminacyjnej z młodzieżą. Ostatnią grupą, która wzięła udział w zajęciach, były osoby studiujące na uniwersytecie. We współpracujących szkołach wdrożono też elektroniczną „Skrzynkę bezpieczeństwa”, narzędzie umożliwiające identyfikację problemu dyskryminacji i przemocy w szkołach/uczelniach. Odbyły się również warsztaty samorozwojowe i aktywizujące dla trzech grup samorzeczników i samorzeczniczek: osób w spektrum autyzmu, osób LGBTQ oraz osób należących do mniejszości etnicznych i narodowych. W warsztatach wzięło udział 40 osób, z których kilkoro skorzystało z konsultacji, a następnie włączyło się w prowadzenie webinariów poświęconych kolejno każdej z trzech przesłanek dyskryminacji.
Projekt uzupełnił lukę, jaką jest brak edukacji antydyskryminacyjnej w polskich szkołach. Osoby uczestniczące w warsztatach zostały uwrażliwione na potrzeby i trudne doświadczenia osób narażonych na wykluczenie ze względu na orientację seksualną, tożsamość płciową, pochodzenie czy spektrum autyzmu. Wzmocnione zostały również osoby reprezentujące różnorodne tożsamości, a aż 9 z nich aktywnie włączyło się w przygotowanie działań projektowych i spróbowało swoich sił jako samorzecznicy i samorzeczniczki.