Kwestia stabilności zatrudnienia stanowi jedno z głównych wyzwań funkcjonowania 3sektora. Projekt ten był kompleksowym przedsięwzięciem zorientowanym na rozpoznanie problematyki zatrudnienia w 3sektorze oraz wypracowanie rozwiązań, mających poprawić kondycję tego obszaru. W działania zaangażowano: Grupę 8 Praktyków i ekspertów i 6 rzeczników. Ich praca spowodowała, że zyskiwały ich organizacje macierzyste. Finalnie najbardziej zyskała Fundacja RC, która stała się kolebką kiełkującej w woj. Pomorskiej Federacji Organizacji Pozarządowych. Z zasadniczego celu projektu, jakim było wzmocnienie działań na rzecz stabilizacji zatrudnienia w sektorze, wynikał szereg celów szczegółowych tj. zwiększenie skali i zacieśnienie współpracy międzyinstytucjonalnej, wzrost świadomości znaczenia NGO oraz wzrost stopnia integracji środowiskowej. Projekt miał też na celu diagnozowanie wyzwań i znajdowanie na nie możliwych odpowiedzi, inicjowanie projektów zmian legislacyjnych, wdrażanie standardów pracy w 3sektorze oraz adekwatne reprezentowanie go w debatach i ustaleniach międzysektorowych. Wszystkie te działania były w trakcie projektu podejmowane. Rzecznicy podejmowali szereg działań, które miały skutkować wdrożeniem zmian w poszczególnych społecznościach lokalnych. Podstawą ich aktywności były spotykania z przedstawicielami administracji publicznej i analiza danych na temat programów współpracy samorządu z NGO. Równolegle zajmowali się budowaniem sojuszy i przedstawianiem autorskich propozycji zmian w politykach publicznych. Walka o poprawę poziomu jakości i stabilności zatrudnienia, jaką podjęliśmy w projekcie, przyniosła szereg rezultatów. Projekt stał się podstawą do prowadzenia dalszych działań bazujących na założeniach kończącego się projektu. Działania projektowe przyczyniły się do wzrostu poziomu świadomości istnienia problemu braku stabilności zatrudnienia. Projekt odniósł znaczny sukces wizerunkowy. Został zauważony nie tylko w tych samorządach, w których prace wykonywał zespół ekspertów i rzeczników, ale też w szeroko rozumianym środowisku ludzi związanych z tematyką działań w trzecim sektorze. Intensywne sieciowanie, organizacja wydarzeń i spotkań, formowanie postulatów – wszystkie te działania w istotny sposób przełożyły się na widzialność nie tylko samego projektu, ale przede wszystkim postulatów, na których został on ufundowany. Tym sposobem głos ambasadorów stabilności zatrudnienia w trzecim sektorze stał się słyszalny i doceniono jego wagę merytoryczną.