W Polsce w 2021 r. o ochronę międzynarodową starało się 7,7 tys. osób (rok wcześniej było ich 1,2 tys.). Niestety, procedura azylowa trwa długo, średnio 14,5 miesiąca. Co więcej, tylko niewielka część wnioskujących otrzymuje jakąś formę ochrony, dlatego wiele osób składa wnioski ponownie. Od złożenia pierwszego wniosku do uzyskania ostatecznej decyzji cudzoziemcy i cudzoziemki żyją w zawieszeniu nawet przez kilka lat, wiele z nich długo mieszka w ośrodkach, w oddaleniu od większych ośrodków miejskich. Wsparcie integracyjne, do którego mają dostęp w tym czasie, jest bardzo ograniczone, a bywa i tak, że skierowane wyłącznie do określonej grupy uchodźców i uchodźczyń. Najtrudniejsza sytuacja panuje w tzw. zamkniętych ośrodkach strzeżonych, gdzie przetrzymywane tam osoby mają ograniczony do minimum dostęp do pomocy materialnej, medycznej i prawnej.
Projekt skierowany był do osób oczekujących na status uchodźcy w Polsce przebywających w otwartym Ośrodku dla Cudzoziemców w Dębaku. Dzieci i młodzież z Dębaka wzięły udział w różnych działaniach integracyjnych, w tym w pięciu kilkudniowych cyklach zajęć animacyjnych, wycieczce do parku rozrywki, tygodniowych koloniach, a także uczyły się języka polskiego i otrzymały wsparcie w nauce. Dorośli dostali pomoc w załatwianiu urzędowych formalności, znalezieniu mieszkania, nauce języka, etc.
W działaniach w Dębaku wzięły udział 82 osoby, około 2/3 z nich stanowiły dzieci i młodzież, przede wszystkim z Czeczenii, rzadziej z Białorusi, Armenii, ale również z Afganistanu czy Iraku.
Bez wątpienia dzięki projektowi dzieci, młodzież i dorośli z ośrodka w Dębaku otrzymali nie tylko wsparcie językowe czy możliwość ciekawego spędzenia czasu, ale równie wsparcie emocjonalne i możliwość nawiązania i pogłębienia relacji. Dodatkowo Grantobiorca wypracował metodę współpracy z administracją ośrodka oraz Strażą Graniczną, co otwiera nowe możliwości na przyszłość.